Accountantskantoren hebben het moeilijk in de krappe arbeidsmarkt

De arbeidsmarkt in de accountancy ziet er anno 2022 niet heel rooskleurig uit. Bel een willekeurig accountantskantoor en 9 van de 10 administratie- of accountantskantoren zijn op zoek naar versterking. Maar hoe kan dit eigenlijk? Aangezien jaren geleden werd gezegd dat er door automatisering straks minder accountancy personeel nodig is? Het gaat om een combinatie van factoren die ervoor zorgen dat de arbeidsmarkt oververhit is. Door automatisering zijn er wel degelijk inhaalslagen gemaakt, maar door de coronacrisis zijn er ook tal van werkzaamheden (NOW-aanvragen o.a.) bij gekomen. En dat terwijl men het werk al nauwelijks aan kon als accountant of boekhouder.

Verder is er door het vele thuiswerken weinig ruimte voor het inwerken van stagiaires, maar ook junior assistent accountants. Daar waar je zou denken dat accountantskantoren investeren in junioren, is het tegenovergestelde waar. De een na de andere eigenaar hoor ik zeggen; we hebben nauwelijks tijd om de mensen te begeleiden. En is het aantrekken van die junior assistent accountant nou niet precies hetgeen de focus zou moeten krijgen, waarbij er voldoende tijd is om zo iemand in te werken.

En wat te denken van de zij instromer of de 55-plusser die zo links en rechts op ons pad komt? “Dat kost teveel tijd” of “deze generatie komt niet mee als het gaat om automatisering”, wordt er gezegd. De conclusie is dat er nauwelijks bereidheid is om af te wijken van geijkte functieprofielen. Vervolgens zien we bij een aantal accountantskantoren een grote toestroom van interim assistent accountants. We horen op de werkvloer dat daar 30 tot wel 40 % van het accountancypersoneel op interim basis werkt. Dus zo lossen we het personeelsprobleem op?

De accountancybranche staat onder grote druk en die druk neemt alleen maar verder toe. Gelukkig zien we dat er ook nog genoeg kantoren “creatief” zijn in een krappe arbeidsmarkt. Ook echt laten zien waarom je nou juist bij hen een kop koffie moet komen drinken. Waar de duurzame relatie voorop staat, de lijntjes kort zijn en er echt voor en met elkaar gewerkt wordt. En niet in een tendens die je bij de meeste accountantskantoren ziet, namelijk het nog altijd beruchte “urenschrijfsysteem”. Waarbij er nauwelijks gekeken wordt wat jij nou zelf wil, waar jij naartoe wil de komende jaren en wat daarbij jou doelen zijn. We zien dat mensen soms ook bewust om deze redenen de accountancy verlaten en het bedrijfsleven in gaan.

Wel zien we dan ook een groep “accountancy tijgers” die de diversiteit en dynamiek van de accountancy, en vaak het directe klantcontact, missen. Zij stromen vaak binnen een jaar weer terug de accountancy in. Maar in een arbeidsmarkt die bol staat van vacatures, zien ook zij de bomen door het bos niet meer. Want hoe weten we nou of een kantoor nog van deze tijd is. Of een werkgever ook daadwerkelijk jouw verhaal interessant vindt? En wat als je na 20 minuten weer buiten de deur staat en ze je vervolgens bellen dat je een voorstel krijgt, welke 10 minuten later in jouw mailbox verschijnt? De arbeidsmarkt begrijpen is een vak apart.

Dat je genoeg aandacht krijgt van recruiters als je laat weten dat je beschikbaar bent (want dat kan tegenwoordig heel makkelijk) is fantastisch vinden sommige mensen. Ze wijzen de een na de andere recruiter af, maar komen vervolgens bij precies het verkeerde recruitment bureau terecht. Die recruiter die je zo snel mogelijk van A naar B brengt waarschijnlijk. Waarom zouden we dus zelf de moeite doen om een recruiter te selecteren? Nou heel simpel, omdat de match dan vaak meer gebaseerd is op een duurzame relatie. Wij beginnen namelijk zelf liever niet aan een match, als we het gevoel hebben dat iemand zijn ei niet kwijt kan bij een kantoor of als we toch twijfels hebben bij een duurzame match. En in 20 minuten kan je vaak niet weten of die match duurzaam is.